Kolejne stare zdjęcia.
Boję się zacząć od początku. Czuję, że nie mam wystarczającego wsparcia. Tracę kontakt z najbliższymi, z nie mojej winy. Nie dogaduję sie z kimś z kim mogłam milczeć godzinami.
Nie rozumiemy się już. Zauważyłam, jakim jesteś egoistą, ale mimo to staram się Cię wspierać jak tylko mogę, bo wiem jak Ci ciężko. Szkoda tylko, że nie widzisz, że wszystko odbija się na mnie i że dłużej już nie mam siły wybierać między Tobą, a nim. Przestaje mi zależeć, znowu. Nigdy nie sądziłam, że to nas dotknie, a jednak. Żałuję, że w tym momencie, kiedy straciłeś już jedną ważną osobę. Ale to był twój wybór, zastanów się czy słuszny.
Zawsze będziesz najważniejszym mężczyzną mojego życia, przykro mi, że nie potrafisz tego docenić.
Proszę Cię, zastanów się, komu możesz ufać?
łezka się trochę w oku zakręci, może pójdę już spać.